Lambert Scholten: 'Zo is het begonnen…’

“Ja wat kan en zal ik verhalen? Ik heb bijna 21 jaar vrijwilligerswerk gedaan bij Voedselbank Rotterdam, de eerste voedselbank in Nederland. Oprichters Sjaak en Clara Sies bedachten de stichting Minus Plus en verzamelden voedsel met een oud Volkswagen busje. Ze brachten wat naar onze kerk, de Kandelaar op de Nieuwe Binnenweg waar ik diaken was. Daar deelde ik het weer uit aan gezinnen die het nodig hadden en de kerk bezochten.”

“Zelf had ik ook een stationwagen en Sjaak vroeg mij of ik voedsel naar gezinnen thuis wilde brengen. We kregen voor tijdelijke opslag een oude glazen tuinkas in Berkel Rodenrijs. Dat liep via een bevriende directeur van een groot Berkels bedrijf en tevens lid van onze kerk. Een plaatselijke bakker uit datzelfde dorp gaf gratis brood dat in het weekend overbleef. En een ander lid van onze kerk, een gepensioneerde tuinder, verbouwde gratis groenten in die oude tuinkas.”

“Sjaak en Clara hadden ook niet stil gezeten en waren druk aan het lobbyen gegaan bij bedrijven, conservenfabriek en natuurlijk veilingen en supermarkten. Het waren echt twee alleskunners, dat was zeker. En zo haalden we steeds meer voedsel binnen. Op een aantal behangtafels die Sjaak op de kop had getikt, begonnen we met het vullen van tassen. Daarvan had ik stapels opgehaald bij een grote bouwmarkt. We vulden ze met de producten die er waren en met onze auto's brachten we de tassen bij de cliënten thuis.”

“Ik weet nog dat een conservenbedrijf ineens in Berkel Rodenrijs arriveerde met een grote trailer vol met glazen potten groenten en vruchten. Dat dat moest allemaal die oude tuinbouwkas in. Gelukkig waren er inmiddels al een paar vrijwilligers bijgekomen. Ja, deze partij potten was bestemd voor export naar Rusland, maar dat kon niet vanwege de strenge winter daar en in Oost- Europa. De potten zouden dan bevroren aankomen. En omdat er geen goede etiketten op zaten, besloot het bedrijf dan maar de hele lading aan ons te geven. We hebben er maanden over gedaan om uit te delen.”

“Via het bedrijfsleven kwam het fenomeen voedselbank bij de media terecht. Onder andere bij RTL TV.  Presentatrice was toen Wendy van Dijk. Zij kwam met een heel team naar Berkel Rodenrijs toe om ons verhaal te horen en het een en ander te filmen. Ja, toen was het dus gebeurd met de anonimiteit van stichting Minus Plus. Het werd Voedselbank Rotterdam. Daarna is het hard gegaan en zijn we gegroeid. Het gemeentelijk Havenbedrijf Rotterdam stelde een grote loods beschikbaar aan de Keilestraat. Deze is nu nog steeds in gebruik. Ook andere bedrijven doneerden materiaal, zoals een combine en een enorme koelruimte in de loods. Daar bovenop brachten diverse leveranciers vrachtwagens vol producten die we konden uitdelen.”

“Diverse kerken in Rotterdam en de regio hadden al ruimte beschikbaar gesteld om wekelijks het voedsel uit te delen aan cliënten. Via een groot bedrijf werden er kratjes geleverd, houten en later plastic kratten. Er kwam zelfs een lopende band te staan in de loods en het aantal vrijwilligers was inmiddels vertienvoudigd. Uit heel het land kwamen kerken en stichtingen met auto’s, aanhangers en bestelbusjes naar onze loods in Rotterdam om voedsel te halen. We hadden inmiddels zoveel dat het te veel was voor Rotterdam Rijnmond.”

“Zo werd Voedselbank Rotterdam in snel tempo een landelijk begrip. Later kwamen daar nog een groot aantal andere vestigingen bij en werd Voedselbank Nederland opgericht. Ze zijn niet meer weg te denken. Met heel veel dank aan Sjaak en Clara Sies die dit allemaal bedachten. Zij zijn inmiddels gestopt en hebben het stokje overgedragen. Ook ikzelf ben gestopt, misschien wat eerder dan de bedoeling was, maar de corona pandemie gooide roet in het eten. Ik wens alle vrijwilligers van nu en ook de vrijwilligers die leiding geven aan het fenomeen VOEDSELBANK heel veel succes.”